Merhaba
Bu sefer Ramazan Bayramı'n da gitmiş olduğum doğduğum büyüdüğüm yer olan Zonguldak'ın fotoğrafları var.
Uzun zaman olmuştu gitmeyeli.İnsanın çocukluğunda koşturduğu, oynadığı ,ağladığı ,güldüğü,küstüğü,kavga ettiği ,okula gittiği ,eğlendiği yerlerde dolaşması insanı bir garip yapıyor. Her ne kadar değişmiş olsa da büyüdüğüm yerler, hatıralarımda her şey yerli yerinde. O sokağı görünce yine arkadaşlarımla mı oynamadım ,rahmetli babannemle okula mı gidip gelmedim , rahmetli dedemin bakkalına mı uğradım daha neler neler....Yaşanan her şeyi bir daha yaşıyor insan. Anıların hücumuna uğruyorsun. Her biri bir yerden koştura koştura geliyor. Eee kolay mı ilkokul,ortaokul,lise, üniversite de tatil dönüşleri hep orada geçti.Şimdi annemle babam bir kaç akraba ve anılar orada.
Dedemin bakkalı vardı ne güzeldi çok severdim,hangi çocuk sevmez ki bakkalları
Şermin Yaşar'ın Dedemin Bakkalı adlı kitabını okumuştuk oğlumla bir anı hücumu da o zaman yaşamıştım. Çok güzel bir kitap hele sizinde bakkal bir dedeniz varsa çok daha güzel oluyor okuması. Olmasa bile çocuklar çok seviyor.O kitaptan sonra bir de yine Dedemim Bakkalı Çırak adlı kitabı da alıp hediye ederseniz çok güzel ve yararlı bir iş yapmış olursunuz çocuğunuz için. Melih Ogün'' benim niye dedemin bakkalı yok'' diye tutturmuştu :)) Herkese kısmet olmuyor işte ne yapıcan.
Bu sokakta neler neler oynamadık ki! Onlardan biri de seksekti. O anları anarak yapmıştım sek sek oynayan kız çocuğunu. Ne çok oynardık kızlarla beraber.
Bu merdivenlerden az mı inip çıktım.Bu evimizin önünde yıkadığımız halılar , çırptığımız yünler ...
Canım lisem
Zonguldak'a gidipte İstanbul Pastanesi'nin eklerinden yememek olur mu olmaaaz .Onun ekleri gibisi yok
Doğduğum ,büyüdüğümyerlere selam olsun.
Başta canım babannem ,dedem,eniştem olmak üzere, bir şekilde hayatıma girmiş ve vefat etmiş herkes nurlar içinde yatsın. Mekanları cennet olsun.SEVgiler
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder