''ÜZGÜN iNSANDAN ÖZGÜR İNSANA '' YOLCULUK

MERHABA

Geçen senenin okuduğum son kitabı Üzgün İnsandan Özgür İnsana oldu.

Uğur Batı ve Deniz Bayramoğlu' nun birlikte yazdıkları bir kitap bu. 

Kitabın adı kitabı alıp okumaya istek duyulacak kadar güzelken içinden paylaşılan bir cümle beni okumak için daha çok cezbetti diyebilirim. 

''Herkes delirdi mi? Niçin herkes ölüm yokmuş gibi davranıyor?''

Okurken de gördüm ki kitabın tek vurucu cümlesi bu değilmiş. Her yerden sağlı sollu darbeleri indirmeye devam etti paylaşılan pek çok cümle. 

''Kitabı yazmaya cüret ettiğimiz için okuyuculardan  özür diliyoruz '' kısmı yer alan bu kitaptan eskilerin letafetini, ferasetini öğrenmek çok çok hoştu.

Okurken anlatılan bir hikayeye takılıp kalabilirsiniz ya da bir şiirden bir sözden sonra düşüncelere dalıp gitmişte bulabilirsiniz kendinizi. Aman dikkat!

Ayrıca okudum bitti kaldırayım denecek türden bir kitap değil .İstediğiniz zaman açıp içinden bir yeri okumalık olan türden bir kitap .  Sıradaki şarkıyı tutarız ya işte öyle yapıyorum bazen bu sayfa benim için gelsin deyip herhangi bir sayfa açıp altını çizdiğim yer varsa onu okuyorum ,bazen de gözüm nereye takılırsa orayı. Gerisi size çıkana bağlı!

                      Her bölümden sonra konuyu toparlayıcı özetler mevcut bölüm sonlarında. 

Yıldızlı sayfalarda oldukça çok :))

                   

 Bu sayfadaki şiiri okurken ''Allah Allah ben bu şiiri bir yerden hatırlıyorum.'' dedim kendi kendime. Sonra taaaaa lise yıllarına gittim . Aklım lise yıllarına giderken ayaklarım kitaplığa doğru gitti ve taaaa lise yıllarında tuttuğum, bulduğum şiirleri yazdığım defteri aldım ve o sayfayı açtım baktım aynı şiir .Hem hüzünlendirdi beni hem de gülümsetti. Tek bir şiirle sizi çok eskilere döndürebilir :))) yani belli olmaz.
Şiiri  90' lı yıllarda Zonguldak'ta defterime yazdığımda aşağıdaki gibiydi  yıllaaar sonra okuduğum bir kitapta şiirin hem aslıyla  karşılaşmak hem şairini  hem de hikayesini öğrenmek  çok güzeldi. 

Ayrıca kitap boyunca bana eşlik eden hibiskus çayımada teşekkürü borç bilirim :))) 

Etrafta olan şeylere bakınca hep üzgün kalmaya giderek daha da üzgün olmaya devam edeceğiz galiba...

Özgür olabilmek umuduyla..

Bu da son vurucu cümle olsun.
''İnsanlar tüketim yaptıkça insani özelliklerini yitirerek tükeniyorlar.'' Bernard Stiegler 

Benim için harika bir yolculuktu... Teşekkürler.

SEVgiler

Çok seviyorum bu harika  eseri  okuyana hediyem olsun.